Bir anne ya da babanın çocuğunu terk etmesinin ardında yatan nedenler neler olabilir? Bu tür bir davranışın açtığı yaralar hepimizin de tahmin edebileceği gibi çok derindir. Ancak bu durumlara yol açan sebeplerin anlaşılması da önemli bir ihtiyaçtır. Bu yazımızda konunun detaylarını analiz ediyoruz.
Çocuklarını terk eden babalar, bir noktada sorumluluklarını arkada bırakıp çocuklarını kendi başlarına yalnız bırakan anneler… Çocuğu terk etmeye giden yolu açan sebepler çok farklı olabilir. Bu tür durumlar, yaşayan insanlara ve bulundukları şartlara göre farklı nedenlere bağlı olabilir. Bir çocuk için bu tür tecrübelerin son derece yıkıcı olduğunu bilsek de yine de anlaşılabilir durumların olduğunu vurgulamak gerekir.
En yaygın olarak rastlanan faktörler yoksulluk ve temel yaşam imkanlarının kısıtlı olması olarak ön plana çıkmaktadır. Örneğin yaşları çok genç olan bazı anne ve babalar çocuklarını evlatlık olarak vermeyi ya da akrabalarına bırakmayı tercih etmektedirler. Bu tür durumlar için hemen “terk etme” şeklinde tanımlama yapmak doğru olmayabilir. Ancak genelde toplum bu durumları da aynı şekilde yargılar ve değerlendirir.
Temel olarak neden olan faktörler, şartlar ve belirli gerçeklikler bağlamında çok boyutlu olduğu kadar zorlu bir durumla da karşı karşıya bulunuyoruz. Çünkü bazı tecrübeler ufaklıkların gerçek anlamda travma yaşamalarına neden olabilmektedir. Bu tecrübelerin neden olduğu izlerin çok derin ve genellikle de kalıcı olduklarını göz ardı edemeyiz. Babasız büyümek ya da anne figürü olmadan ergenlik çağlarına ulaşmak çocukta önemli yaralar açar ve kişisel noksanlıklar bırakır.
Günlük yaşantımızda aslında hiç olmaması gereken son derece dramatik hikayelerle karşılaşırız. Ne kadar ilerlemiş bir toplum olsak da çocuklar anneleri tarafından terk edilmeye devam etmektedir.
Yeni doğmuş bebekler hiç beklenmedik yerlerde bulunur ve hayatta kalanların önemli bir bölümünün arkasında, artık sınırlara dayanmış ve sosyal imkanların ulaşmakta başarısız kaldığı annelerin üzücü hikayelerine rastlamak mümkündür.
Bu tür durumlarda pek çok farklı hikayenin bulunduğunu ve bunlardan bir kısmının anlaşılabilir olduklarını biliyoruz. Ancak diğer bir kısmını ise anlayışla karşılamak mümkün değildir. Bu bağlamda önemli bir detayın altını çizmek gerekir. Bir çocuğu terk etmek büyük bir çoğunlukla anlık verilen bir karar değildir. Yani bu karar kişinin aklına bir anda gelip uygulamaya konmaz. Genellikle uzun süren bir düşünme ve değerlendirme süreci sonucunda her ne sebeple olursa olsun en dramatik yol seçilmiş olur.
