Anne-babalar çocukların ilk eğitimcisidir. Dünyaya geldikleri andan itibaren çocukların hayatı keşfetme serüvenlerinde anne ve baba vardır. Çocuğun hayatı öğrenmesi doğumla başlayan bir öğrenim sürecidir. Çocuk annenin sıcaklığını, babanın sakallarının sertliğini, gülmeyi, yürümeyi, konuşmayı ve bunlara benzer her küçük detayı ilk eğitim kurumu olan ailede öğrenir.
Bazı çocuklarımız diğerlerinden daha fazla ilgiye ihtiyaç duyar halde dünyaya gelir. Başta her aile genel-geçer aşamalardan geçer. Ailenin bilinçli olması ve profesyonellerle iş birliği halinde bu evreleri atlatması çok önemlidir. Şok ve inkarla başlayabilen bu süreç doğru bir yönetim sonucunda uyum aşamasına gelir ve bu noktadan itibaren aile, çocuğuna nasıl daha faydalı olabileceğini düşünmeye başlar. Uyum aşamasına gelmiş bir aile, çocuğunun özel eğitim sürecini ve dolayısıyla tüm yaşantısını olumlu yönde sürdürebilir.
