Ailenin gerek psiko-pedagojik, gerekse psiko-sosyal önemi yanında, çocuğa dini duygu ve düşüncenin kazandırılmasında böylece dini değerlerin de aktarılmasında önemli bir faktör olduğu bilinen bir gerçektir. Ailenin çocuğun eğitiminde bu kadar önemli oluşu hem Kur’an-ı Kerim’de hemde, Hz. Peygamber’in (S.A.V.) hadislerinde vurgulanmıştır. İslam eğitimcilerin yanı sıra birçok Batılı psikolog ve pedagogların da eğitimde ailenin önemine özellikle dikkat çekmeleri, din eğitimi ve öğretiminde dolayısıyla dini değerlerin aktarımında ailenin ne denli önemli olduğunu göstermektedir.
Dini değerlerin çocuklara aktarılmasında psiko-pedagojik açıdan dikkat edilecek ilk konu, “gelişim, öğrenme ve davranış kazanma” ile ilgili literatürü dikkate almaktır. Buradan hareketle çocuklara dini değerlerin aktarımında ve bunların davranış haline getirilmesinde ilk basamak, çocuğun gelişim dönemlerinin dikkate alınarak bir eğitimin verilmesidir. Bu basamağı atlamadan çocuklara dini değerleri aktarmaya çalışmak hem akla, hem dine, hem de ilme uygun olacağı gibi başarıyı da beraberinde getirecektir. Bu nedenle ailenin dini değerleri çocuklara aktarımında ve bu değerlerin çocuklarda davranış haline gelmesinde bir takım metot ve hususlar içinde ilk sırada çocuğun gelişim dönemlerini bilmenin önemi vurgulanmıştır.
